Roomse kervel – Sterke soep
Als er een maaltijd is die door de jaren heen zichzelf wederom weet te bewijzen dan is het wel de soep. Veel mensen kennen soep in al zijn soorten en vormen maar het blijft een zeer voedzame maaltijd. Of het nu een dikke of dunne soep is, een volle of een magere. Door de eeuwen heen zijn er bepaalde maaltijden die nimmer hebben ingeleverd aan populariteit en soep is er daar eentje van. Wellicht deels omdat het zo ongelooflijk gemakkelijk te maken is. Het is nu eenmaal een gegeven dat iedere halve zool wel een potje soep kan zetten. Maar echt lekkere soep die bereidt je natuurlijk alleen met de juiste kruiden. Een heerlijke soep begint bij roomse kervel.
Oorsprong roomse kervel
Roomse kervel is voor de botanisten een bekende onder de naam myrrhis odorata. Het is een overblijvende plant uit de schermbloemenfamilie en de enige soort van het geslacht myrrhis. De plant is naar boven toe vertakt en de bladeren ruiken bij wrijven sterk naar anijs. De roomse kervel stamt van oorsprong uit de Pyreneeën, Apennijnen en het westelijke deel van het Balkanschiereiland. Het komt echter ook verwilderd voor in heel Europa en om één of andere maffe reden zelfs in Chili, Zuid-Amerika. De roomse kervel wordt ongeveer zestig tot honderdtwintig centimeter hoog.
Kenmerkend
De gesteelde bladeren verschijnen al zeer vroeg in het voorjaar en zijn twee tot drievoudig geveerd. Aan de onderzijde zijn de bladeren zacht behaard en de blaadjes van de laatste orde zijn een beetje langwerpig gevormd. De plant bloeit ongeveer in mei en juni, daarmee een van de vroegste kruidenplanten die men kan gebruiken in de keuken. De roomse kervel komt voor op vochtige, voedselrijke grond en vaak in beschaduwde bermen, tuinen en bosranden. Ook geeft de plant duidelijk voorkeur aan kalkhoudende grond. De bladeren zijn het hele jaar door eetbaar, maar eer je zover bent moet je natuurlijk wel goed weten hoe je de roomse kervel moet telen en kweken. Daar is gelukkig deze tekst voor.
Vermeerderen
De roomse kervel is gemakkelijk om te kweken. De plant groeit op voedingsrijke bodems die licht vochtig blijven. Zorg er dus voor dat er altijd wel een beetje schaduw is om in te groeien, daar de roomse kervel van oorsprong op bosgronden voor komt. Ook een zonnige plek is mogelijk indien deze wel licht vochtig blijft en de grond voldoende humus bevat. De rooms kervel wordt gebruikt als keukenkruid en dan met name in de kervelsoep. In verschillende streken wordt de kervel echter ook gebruikt voor de kruudmoes. Wanneer je de kervel wilt vermeerderen doe je dit door de plant te scheuren. Ook kan het zaad gewonnen worden. Deze kan in de hele maanden juni en juli gezaaid worden en kiemt dan na de winterperiode.
Oogsttijd
Het oogsten van de roomse kervel is betrekkelijk gemakkelijk. Het geveerde blad van de jonge stengels wordt gegeten en is te herkennen aan de anijsachtige geur. Het kan het hele seizoen worden geoogst en de plant loopt ook al vrij vroeg uit waardoor de roomse kervel veel terug komt in voorjaarsgerechten. Zorg er wel voor dat je de zaden oogst wanneer ze de groene kleur beginnen te verliezen. Voor de winter kan de rooms kervel worden gedroogd of ingevroren, wat lang niet altijd hoeft wanneer je de kervel in gerechten wilt gebruiken.
Veelvuldig gebruik
Roomse kervel is een opvallend kruid dat zijn naam meer dan waar heeft gemaakt over de jaren heen. Het blijft een interessant kruid om mee te koken en om heerlijke soepen van te maken. Zo weet het na al die jaren nog steeds te beroeren en te interesseren, opdat we nog lang niet zijn uitgekeken op de roomse kervel. Want er zijn nog heerlijke soepen om te maken, wellicht zoals ze vroeger al deden in de klassieke Oudheid. In de Pyreneeën wordt het kruid nog altijd gebruikt in zijn natuurlijke variaties, in heerlijk eten dat vooral bekend is in Andorra. Ook in Italië vindt je het kruid nog veel terug.
Roomse kervel vond je vroeger in veel tuinen. Het stond vooral bekend om de bloedzuiverende en urineafdrijvende eigenschappen. Eveneens werd het ingezet tegen blaas- en nierstenen. De plant bevat veel vitamine C.
Het blad wordt nu nog veel gebruikt in kruidenboters, soepen en salades. De zaden, werden vroeger als snoepgoed gegeten of verwerkt in gebak. Zelf in likeuren en in boenwas vond je roomse kervel met zijn prachtige anijsaroma.
Soep uit grootmoeders tijd
Recept:
2 mooie grote wortels
2 uien
30 gram boter
30 gram bloem of tarwemeel
1 liter groentebouillon
Peper en zout
een grote bos jonge fijngesneden verse kervel
Snij wortel en ui in kleine stukjes en smoor in de soepkom de fijngesneden wortel en ui aan. Laat dit 5 minuten doorwarmen en voeg vervolgens de bloem of meel erbij
. Laat dit even doorbakken. Voeg de koude bouillon al roerend toe.
Laat dit samen even doorkoken zodat de bloem gaar kan worden en de soep mooi zacht en fluwelig wordt. Het laatste en het bijzonderste, voeg de fijngesneden kervel bij. Nog even op het vuur laten staan zonder te koken. Met peper en zout op smaak brengen en serveren.
